1. Разговараат двајца
македонски газди и едниот се жали на другиот:
- Четири месеца не сум им дал плата на моите работници, а тие пак продолжуваат да доаѓаат на работа, не знам што да правам?
- Па, почни да им наплаќаш влезници!
- Четири месеца не сум им дал плата на моите работници, а тие пак продолжуваат да доаѓаат на работа, не знам што да правам?
- Па, почни да им наплаќаш влезници!
2.Таткото го прашува
синот:
- Ги знаеше ли сите прашања на тестот?
- Ги знаев! – одговорил синот.
- А, како тоа си добил кец?
- Па не ги знаев одговорите!
- Ги знаеше ли сите прашања на тестот?
- Ги знаев! – одговорил синот.
- А, како тоа си добил кец?
- Па не ги знаев одговорите!
3. Плавуша патува со
воз. До неа седи едно згодно момче кое се чуди како да започне разговор со неа.
- Извинете, за каде одите?
- За Битола.
- И што Ве влече натаму?
- Локомотивата!
- Извинете, за каде одите?
- За Битола.
- И што Ве влече натаму?
- Локомотивата!
4. На брегот од
Охридското езеро, еден уметник црта пејсаж. Крај него се приближуваат Трпе и
син му и застануваат зад неговиот грб. Откако извесно време ја набљудуваат
работата на уметникот, Трпе поучно му вели на синчето:
- Гледаш ли сине, како се мачат луѓето кои немаат фотоапарат.
- Гледаш ли сине, како се мачат луѓето кои немаат фотоапарат.
5. После успешна
операција на слепо црево, пациентот му вика на докторот:
- Докторе може да ве прашам нешто?
Докторот:
- Може, зошто да не.
Пациентот:
- Видете докторе, дали сега после операцијата ќе можам да
свирам на клавир?
Докторот:
- Да, да, ќе можете!
Пациентот:
- Е фала ви многу докторе ... предходно врска немав од
свирење!
6. Учителката го прашала
малиот Перо, кој го напишал „Волшебното самарче“. Малиот Перо одговорил:
- Јас не учителке, жими се!
Учителката налутена го носи кај директорот и му вели:
- Замислете директоре, јас прашувам кој го напишал „Волшебното самарче“, а тој ми вели „јас не, жими се!“
Директорот:
- Па добро учителке, можеби навистина тој не го напишал тоа!
Учителката збеснала, го фатила малиот Перо за уво и излегувајќи од кај директорот сретнала еден полицаец, па веднаш решила да му се пожали:
- Замислете, прашувам кој го напишал „Волшебното самарче“, а тој ми вели „јас не, жими се!“ Го носам кај директорот кој ми вели „па добро учителке, можеби навистина тој не го напишал тоа!“
Полицаецот збунето ја гледа и ја прашува:
- Па добро госпоѓо, во кого се сомневате вие?
- Јас не учителке, жими се!
Учителката налутена го носи кај директорот и му вели:
- Замислете директоре, јас прашувам кој го напишал „Волшебното самарче“, а тој ми вели „јас не, жими се!“
Директорот:
- Па добро учителке, можеби навистина тој не го напишал тоа!
Учителката збеснала, го фатила малиот Перо за уво и излегувајќи од кај директорот сретнала еден полицаец, па веднаш решила да му се пожали:
- Замислете, прашувам кој го напишал „Волшебното самарче“, а тој ми вели „јас не, жими се!“ Го носам кај директорот кој ми вели „па добро учителке, можеби навистина тој не го напишал тоа!“
Полицаецот збунето ја гледа и ја прашува:
- Па добро госпоѓо, во кого се сомневате вие?
7. Разговараат две
плавуши :
- Како помина вчера со типот?
- Страшно здодевно. Постојано ми зборуваше за Перикле, Софокле и Аристотел, иако му имав кажав и тоа неколку пати дека фудбал ама ич не ме интересира.
- Како помина вчера со типот?
- Страшно здодевно. Постојано ми зборуваше за Перикле, Софокле и Аристотел, иако му имав кажав и тоа неколку пати дека фудбал ама ич не ме интересира.
Нема коментара:
Постави коментар